W celu zapewnienia dokładności pomiarów należy zawsze używać osłonki czujnika pomiarowego. Nigdy nie używaj termometru bez osłonki, gdyż może to spowodować zabrudzenie czujnika i potencjalnie wpłynąć na dokładność pomiaru temperatury. Osłonka chroni czujnik przed odciskami palców, woskowiną i brudem. Jeśli czujnik ulegnie zabrudzeniu to można delikatnie wyczyścić go miękką bawełnianą szmatką zwilżoną alkoholem. Nie używaj ręcznika papierowego. Włókna z ręcznika papierowego, mogą uszkodzić czujnik pomiarowy. Pozostaw czujnik na 45 minut do całkowitego wyschnięcia przed nałożeniem osłonki. Zawsze przechowuj termometr w futerale ochronnym, gdy nie jest w użyciu.

Pomiar odbytniczy:

Najbardziej wiarygodne miejsce pomiaru temperatury rdzenia. Wynik otrzymuje się przez wprowadzenie termometru do odbytnicy (pomiar w odbytnicy). Ten pomiar jest dokładny i obarczony małym ryzykiem błędów w wynikach. Normalny zakres to około: 36,2 ° C - 37,7 ° C.

Ucho:

Jest to także bardzo wiarygodna metoda pomiaru temperatury rdzenia. W tym przypadku, jest potrzebny termometr zdolny do wykrywania promieniowania podczerwonego wydzielanego przez błonę bębenkową. Ten pomiar jest dokładny i jest obarczony małym ryzykiem błędów w wynikach. Normalny zakres to około: 35,5 ° C - 37,5 ° C.

Doustny:

Pomiary te mogą być wykonane w policzek lub jako pomiar podjęzykowy. Oba pomiary niedoszacowują temperatury ciała o około 0,3 ° C - 0,8 ° C, pomiar podjęzykowy jest preferowany w stosunku do pomiaru policzkowego.

Pod pachą:
pomiary temperatury powierzchni ciała stosowane w praktyce klinicznej to najczęściej pomiar pod pachę lub w pachwinie. W obydwu przypadkach ramię jest dociskane do tułowia, w celu zmniejszenia wpływu temperatury otoczenia na wynik. Jest to jednak skuteczne tylko w ograniczonym stopniu i ma zasadniczą wadę, którą jest długi czas pomiaru. U dorosłych,wyniki pomiarów pod pachą są niższe niż doodbytniczego aż o 0,5 ° C - 1,5 ° C! U dzieci, te różnice, w porównaniu z temperaturą doodbytniczą są znacznie mniejsze.